روش جدید در آناستوموز مجاری صفراوی به روده: آناستوموز تلسکوپیک

سابقه و هدف: یکی از مهمترین عوامل در مورتالیتی و موربیدیتی و سرانجام پیوند کبد، روش آناستوموز مجاری صفراوی می باشد. روش های متعددی در برقراری جریان صفرا به روده استفاده شده که مهمترین آنها کولدوکوژژنوستومی و کولدوکوکولدوکوستومی است. شایعترین عوارض متعاقب اعمال فوق شامل تنگی و leak محل آناستوموز می باشد و به همین دلیل تحقیقات گسترده ای در جهت آسان تر کردن و بهبود روش آناستوموز مجاری صفراوی در جریان است. در این تحقیق با استفاده از برگرداندن لبه های کوله دوک بر روی خود و عبور آن از طریق کانال اینترامورال با روش reux-en-y سعی در بر طرف کردن هر دو عارضه شایع به دلیل تشکیل برجستگی پایی شکل و کاهش تعداد بخیه ها گردید. مواد و روش ها: در 6 گوسفند مجاری صفراوی مشترک مشخص گردید و لبه آن با دو بخیه 180 درجه ای بر روی خود برگردانده شد و به داخل کانال اینترامورال کشیده و با همان دو بخیه به کل لایه های روده ای از داخل آناستوموز گردید. یافته ها: 8 ماه بعد از آناستوموز تلسکوپیک مجاری صفراوی به روده در 3 مورد هیچگونه علائمی از تنگی، کلانژیت و باکتریمی مشاهده نشد و برجستگی پایی شکل مشخص در داخل ژوژنوم مشهود بود در یک مورد نیز leak از محل آناستوموز وجود داشت که در روز سوم پس از لاپاراتومی ثابت گردید. در یک مورد نیز به علت بررسی هیستولوژیک محل آناستوموز در روز 14 اقدام به خروج محل آناستوموز گردید که سیر ترمیم در ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک طبیعی بود. نتیجه گیری: در کوله دوکوژژنوستومی به روش reux-en-y باکتری ها کمتر به مجرای صفراوی مشترک راه می بایند. لیکن اتصال مستقیم مجاری کوله دوک به ژژنوم با باکتریمی و تنگی بیشتری همراه است. با برگرداندن لبه مجرای صفراوی مشترک بر روی خود از یک طرف و با کاهش تعداد بخیه های لبه آن به روده از طرف دیگر به همراه داخل نمودن مجرا از طریق کانال اینترامورال روده ای و تشکیل برجستگی پاپی شکل می توان بر مشکلات فوق که در آناستوموز کلاسیک دیده می شود فائق آمد